•  

    Functies stapelen


    Column van Prof. dr. Jaap Paauwe, eerder geplaatst in P&Oactueel april 2012 nr. 4.

    Laatst woonde ik een mooie bijeenkomst bij met de top van HR Nederland, de top van Sociale Zaken en de nodige wetenschappers op het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Wij spraken met zijn allen over duurzame inzetbaarheid; een onderwerp dat zich bij uitstek leent voor een enthousiast onthaal door zowel werkgevers als werknemers.
    ‘Werknemers hebben baat bij langdurige participatie op de arbeidsmarkt.’
    Immers, werkgevers hebben baat bij (langdurige) inzetbaarheid, zeker als straks bij een aantrekkende economische groei de arbeidsmarkt krapper wordt. En werknemers hebben baat bij langdurige participatie op de arbeidsmarkt. Werk kunnen krijgen én houden, is namelijk nog steeds de beste garantie voor inkomen, contacten, erkenning en ontwikkeling. Dus de belangen overlappen elkaar, sterker nog: zitten op één lijn. Dat zie je

  •  

    ook terug in de omschrijving van duurzame inzetbaarheid, die Luc Dorenbosch (TNO) tijdens de bijeenkomst presenteerde:
    - Workability: het vermogen om gezond/optimaal te kunnen deelnemen.
    - Performability: het vermogen om kosteneffectieve, goede prestaties te leveren.
    - Flexability: het vermogen om te veranderen/je aan te passen.
    - Employability: het vermogen om op de arbeidsmarkt actief te blijven.
    ‘Kijk niet meer naar specifieke competenties of functies en beperk je ook niet tot één sector, maar ga vooral uit van affiniteiten.’
    Dit zijn stuk voor stuk aspecten die in het belang zijn van zowel de werkgever als de werknemer. Maar hoe geef je dat allemaal concreet gestalte? Daarvoor was nu juist de bijeenkomst op het ministerie bedoeld. Al brainstormenderwijs bedachten wij ideeën die leiden tot experimenten op het gebied van duurzame inzetbaarheid. De groep waar ik, onder inspiratie van Veolia HR- directeur Ria Stienen in zat, ontwikkelde het idee van functies stapelen. Kijk niet meer naar specifieke competenties of functies en beperk je ook niet tot één sector, maar ga vooral uit van affiniteiten. Combineer bijvoorbeeld het buiten willen zijn, geen direct toezicht van een baas en zelfstandig verantwoordelijk

  •  

    zijn. Op die manier kom je tot het stapelen van de drie functies van buschauffeur, postbezorger en beveiligingsbeambte. Of tot het stapelen van de functies van hovenier, gravendelver en iemand die ’s winters zout strooit op gladde wegen. Het zijn allemaal combinaties van functies over sectoren heen, die weer zorgen voor afwisseling, motivatie, nieuwe contacten et cetera. De buschauffeur - bij uitstek een zittend beroep - zal genieten van het bezorgen van post, omdat dat een beroep doet op andere fysieke capaciteiten dan alleen maar achter het stuur zitten. Kortom, ideeën te over in mijn werkgroep.
    ‘Het pleidooi luidt gewoon te starten met experimenten’
    Bezwaren kwamen natuurlijk ook aan de orde: hoe zit het bij het stapelen van functies bijvoorbeeld met salaris, verzekeringen en pensioenen? Allemaal terechte opmerkingen, maar er klonk nadrukkelijk het pleidooi om maar gewoon te starten met een paar experimenten in deze richting. Daarna is het zaak goed de effecten ervan meten, zowel qua bedrijfseconomische voordelen als qua effecten voor de persoon zelf in termen van motivatie, inzetbaarheid, vergroting vaardigheden, flexibiliteit et cetera. En als dat allemaal positief is, dan komen de oplossingen voor de benodigde randvoorwaarden vanzelf wel.

Mijn boekenleggers
INHOUD  THEMA DOSSIER  #2 2012
Mijn gegevens
Colofon
Contact


Prof. dr. J. Paauwe (1953) is sinds november 2005 als hoogleraar Organisatie en Personeel verbonden aan de Faculteit Sociale Wetenschappen, Universiteit van Tilburg. Daarvoor was hij als hoogleraar Organisatie verbonden aan de Economische Faculteit van de Erasmus Universiteit Rotterdam, alwaar hij nu nog een aantal promovendi begeleidt. Hij staat op plaats 15 van de top 20 HR Most Influential International Thinkers 2012.